29 Aralık 2008 Pazartesi

Memleket Kokulu Yarim

Memleket Kokulu yarim diye bir şarkısı var Zülfü Livaneli’nin. Ben neredeyse bütün şarkılarını ezbere bilirim, çocukluğum onu dinleyerek geçti çünkü. Babacığım çok sever, arabada ve evde kaset dinlenen yıllarda sürekli onu dinlerdi..

Bu şarkıdan bi şekilde haberim olmamış, konser kayıtlarını dinlerken fark ettim şarkıyı. Sabahları çok zor uyanıyorum, güzel bir ses uyandırmak için her sabah ayrı numaralar denese de işkence oluyor yataktan çıkmak. Çıktıktan sonra yine biraz suratsızım, hazırlanıp evden çıkarken mp3player’ı (Türkçesi yok mu bunun? müzikçalar mı demek lazım acaba?) kulağıma takıyorum, o andan itibaren ayılmış oluyorum. İki gündür aynı şarkıyla işe gidiyorum, rum ezgileri var şarkıda. Bi sözlerine bakın ama ya..

Deniz bile acı çeker ah agapimou
Gözlerinden yaşlar döker
Benim bu derdim gizli kalmaz sevdiğim
Figan ile başımdan tüter

Kara gözlerine hayran olduğum
Memleket kokulu yarim
Kırık dillerine meftun olduğum
Saçına gül takılı yarim

Deniz bile şahit olmazsa ah agapimou
Başka kim olur derdime
Memleket hasreti öyle bastı sevdiğim
Bıçaklar saplandı yüreğime

Hiç yorum yok: