Evim güzel evim

Tam istediğim gibi bir evde oturuyorum, Allah olmayanlara da versin. (ev benim sanki ne salağım hahahaha :) ) 9 yıldır ailemden ayrı yaşıyorum. 1 yıl yurtta kaldım, sonra ev değiştirdim bir kaç kere. bu oturduğum 5.evim. Hep böyle yeşillik, mahalle arası ama merkeze yakın bi yerde oturmak istemiştim. Sonunda oldu istediğim..

Ev kutu gibi, eski bir ev aslında. Doğalgaz sobalı falan ama olsun seviyorum ben. Salona açılan küçük bir balkonum var. Yaz geldi, balkon kapısını açmaya başladım :) (Apartmanım bir sokak üstünde ama evim sokağa değil cepheye bakıyor.) Öyle önü açık manzarası olan bir balkon değil ama yeşillikler içinde.

Akşam üstü yorgun argın eve geliyorum, balkonun kapısını açıyorum. Dışarıdan çocuk sesleri, kuş cıvıltıları, komşuların konuşmaları geliyor :) Çok fazla çocuk düşkünlüğüm yok ama akşam üstü dışarıdan gelen çocuk sesleri çok mutlu ediyor beni.

Sabah erken saatte de kuş sesleri :) Bazen ben abartıyor muyum diyorum ama gerçekten kesilmiyor sesleri, vıcır vıcır hiç durmuyorlar :) Maalesef hiç büyük hayallerim olmadı hayatta, "deniz gören bir yalıda oturmak istiyorum, bir residance dairem olsa" falan diye düşünmedim hiç. İnşallah bir gün şimdi oturduğum gibi bir evim olur.