1 Ekim 2008 Çarşamba

kadın aşktan sapıtır mı? :)

Anneme çekmişim ben.. Keşke bütün huylarım çekseydi de şu inadım çekmeseydi. O kadar saçma sapan şeylerden koparıyorum ki bazen ipleri, pişman da olmuyorum üstüne. Gurur mu inat mı ne boksa artık. çok mu fazla beklentim var? aslında çok küçük şeyler bekliyorum, olmayınca kıyameti mi koparıyorum? çok mu alınganım? çok mu şımarığım? bilmiyorum ki hangisi..

(Sözlük yüzünden tümünü küçük harfle yazmaya alışmışım, her seferinde yazdıktan sonra ilk harflerini düzeltiyorum, aferin)

Bir entry vardı sözlükte uzun zamandır bu kadar düşündüren bi tanesine rastlamamıştım, ama şuursuz ve salak olduğum için ne yazarın adını ne başlığı hatırlıyorum. dur bi arıyım bakalım bulabilecek miyim? valla buldum, buraya alıntı yapabiliyor muyuz bilmiyorum ki? yapalım bakalım sonra sorar düzeltiriz.

"kadının aşık olduğunda yaptıkları"

salaklaşır.
fedakarlaşır.
dünyasını aşık olduğu adama göre ayarlamaya başlar.
bu aslında bir kendini yok ediş sürecidir.
adam onu normal hali ile sevmektedir.
kendi uydusu olduğu için daha çok sevmez tersine sıkılır boğulur.
ama kadın anlamaz ne kadar çok seviyorum onu der.
adamı hayatının merkezine koyar.
adam kaçar.
aşk grip gibidir bir süre sonra geçer.
kadın kendine kızar.
nasıl oldu da ben olmaktan vazgeçtim ?
neden istenmeden verdim verdim verdim ve neden karşımdaki bunları görüp karşılık vermiyor diye kendimi hırpaladım? kendimi de onu da rahat bırakıp sadece anın tadını neden çıkaramadım?


yazarı "en bi gerçek sour" (süper bi entry, tebrik ediyorum)

kadın erkek doğası arasındaki temel fark bu mu acaba? anaç duygularımızla aşkı mı karıştırıyoruz birbirine? annem de kızar bazen sizin için şunları yaptım bunları yaptım der, yapmasaydın demek gelir içimden. (denmez anneye öyle çok ayıp) sevgiline dersin ama, ben mi istedim bunları yapmanı? ben senden bambaşka şeyler istiyorum aslında, kendince benim için fedakarlık yapıyorsun ama sor bakalım aslında ben istiyor muyum bunları? deli gibi kendini bana adamanı bekliyor muyum?

gerçekten sapıtıyoruz ya kadınlar olarak, ben kendimi tanıyamıyorum bazen. sinir oluyorum kendime. ben miyim len telefonda sik sik eden bu kadın? valla benim billa benim. nasıl ben böyle oldum peki? aşktan oldum öyle mi? öyle diyor işte entry'de..

(yine cümlelerin ilk harfleri küçük olmuş, salak!)

1 yorum:

Ova (Excuse My Reading) dedi ki...

ben galiba bu dedigin şeklin dışına çıkamam asla
herseyimi vermeden mutlu olamıyorum