çok kutlanmaya dair bulmazdım yeni yılı ama hiç de yalnız olmamıştım. madem bi anlamı yok ailemle olayım en azından onlar sevinir diyerek ailemle birlikte oluyordum. yol büyüdü gözümde biraz.. yalnızım bu sefer, iyiymiş böyle de..
bi de yeni yıla nasıl girersen öyle gider muhabbetine içten içe inandım ben sanki bu yıl. geçen yıla hastanede girdim, bütün yılımız hastanede geçti. bu yıl huzur içinde evimde oturursam yalnız, huzurlu ve mutlu bir yıl olur diye düşündüm. (aferin iyi düşünmüşsün) dedemi uğurlamak istedim bi de, aslında ben hala inanmıyorum öldüğüne..
dedecim, camide okuttuk ya mevlütünü hani. içimden "sen şimdi öldün ya, ruhun ölmedi di mi, sen gelemezsin belki ama bi işaret yolla" diye geçirirken birden bire bir ışık dolaştı camiyi.. ben gördüm bi tek merak etme, aramızda yani :) sen olsaydın bu rakıyı seninle içerdim şimdi, yanında ben otururdum yine.. kadeh kaldırırdık daha iyi bir yıl için.. ben senin yerine de içiyorum şimdi, sensiz yıllar ne kadar iyi olabilir henüz bilmiyorum..
özlüyorum..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder