Kadıköy'de Engelli Koşu

Bir eniştem var, teyzemin eşi. Korkardım çocukken, biraz fazla disiplinlidir. Ama bir taraftan da hayranlık duyardım, çok okur çok araştırır. Teyzemle beraber, tanımadıkları apartmanların kapısına Cumhuriyet gazetesi bıraktıklarını falan biliyorum. Öyle de tatlı insanlardır.

“Sağdan gidilir, soldan gelinir. Bir tek inekler bunu bilmedikleri için onların bulundukları yerlerde demirler olur, yolları ayırmak için” derdi. Yolda yürüyemeyen, yaya trafiğini bozan insanlar görünce sinirlenirdi.

Ankara’da da metro var ama İstanbul’daki gibi ben kenarda durayım da acelesi olanlar hızlıca geçsin gibi bir mantık yok. İlk gördüğümde tam Türkiye’ye göre demiştim, çok iyiyiz ya zaman yönetiminde!

Salı akşamları ve Cuma akşamları Kadıköy’de rıhtımdan Bahariye’ye doğru depar atan birini görürseniz o benim! Derse geç kalıyorum diye koştura koştura gidiyorum, gitmeye çalışıyorum. Yahu bi insan gibi yürüyün! Salınmayın yolda, ben koşturuyorum pardon diyip yürümeye çalışıyorum. (özellikle Cuma akşamları inanılmaz kalabalık oluyor) çok enteresan bi şey söylemişim gibi yüzüme bakıyorlar. Çekilin len! :) sağdan gidin soldan gelin işte, ne var yani!