"Hayatta hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor" modundayım bayadır. İşten çok saçma bi şekilde ayrıldım. Kısa bir eğitim için İngiltereye gitmek istedim, vize alamadım. İş arıyorum şimdi, arayan soran var çok şükür elimiz bi ekmek tutar inşallah. Ama yanlış karar vermekten çok korkuyorum. Benim dışımda gelişen olaylar bunlar tabi, bi de kendi irademle bilerek isteyerek yaptığım şeyler var. Onların da istediğim gibi sonuçlanmadığını görünce kendime kızıyorum. İnsan aynı kişiye kaç kere inanır kaç kere artık bi şey yapacağını düşünür ve gerçekleşmez??? İnsanın defalarca umutlanması için gerizekalı olması lazım di mi? Memnun oldum, o gerizekalı benim!
Yani öyle bi istediğim gibi gitmiyor ki işler en ufak işim bile olabilecek en zor şekilde oluyor. İstanbul'dan Eskişehir'e geldik arabayla. Ordan Ankara'ya gidicem. Ankara'ya son hızlı tren 21:00' da kalkıyor, yetişemem otobüsle giderim diye trene bilet almadim. Saat 21:02'de gardaydım, tren de orada duruyordu! Yer yok dedi adam, olmaz tabi cuma akşamı son trende yer olmaz. Trene yetişememek tamam zaten kabullendim baştan ama neden ucu ucuna orada oluyorum? Neden? Bi saat sonra olayim mesela. Trenle 22:30da Ankara'da olabilecekken otobusle gece 01:00'de oradaydim.
İngiltere meselesinin nasil olmadigini anlatmak bile istemiyorum. Valizi hazirladim, paramı pounda çevirdim, 12de ucak var ben vize alamadigimi 9da öğrendim.
Şimdiiii gelelim "Her işte bir hayır var" meselesine. Ben gitmedim de uçak mı düştü? Gideceğim okul mu yandı? İngiltere'de savaş mı çıktı? İngiltere'ye gidemedim de google beni ceo olarak işe mi aldi? Peki hızlı treni kaçırdım da kaza mı yapti tren? Otobusle gittim de yanima ak sakallı dede mi oturdu? Hayır dostum bunlarin hiç biri olmadi. O yuzden bir süre bana "Her işte bir hayır var" la gelmeyin, terlikle üstünüze yürürüm!
Annem kurdele almış bugün bir suru, rengarenk içiçe geçmiş sorunlara benzettim bunları. Yine de guzel gorunuyolar bence:)
16 Temmuz 2012 Pazartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)